Rzeźba Ceramiczna

Kolekcje Rzeźby Alfonsa Karnego
Rzeźba Ceramiczna

Prezentowane rzeźby pochodzą z okresu twórczości Alfonsa Karnego zaczynającego się w połowie lat 50. XX w., kiedy to artysta odchodzi od finezyjnych i romantycznych brązów, a zaczyna tworzyć formy obłe, ciężkie i masywne głównie wypalane w ceramice o gładkich powierzchniach i kształtach. Dominują podobizny wybitnych postaci z dziedziny nauki, polityki, kultury i sztuki.

Głowa Vincenta van Gogha, 1955 r., terakota wypalana,70 x 40 x 45,5 cm
MAK/S/50

Jedna z pierwszych ceramicznych rzeźb Alfonsa Karnego.

Jan Parandowski, ok. 1955 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 56 x 40 x 43 cm
MAK/S/112

Głowa Mieczysława Michałowicza, 1957 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 55 x 31 x 36 cm
MAK/S/23

Głowa Stanisława Noakowskiego, 1960 r., ceramika wypalana, 47 x 27 x 31 cm
MAK/S/14

Stanisław Noakowski (1867-1928) profesor warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych – nauczyciel Alfonsa Karnego.

Głowa Josepha Conrada-Korzeniowskiego, 1961 r., ceramika wypalana, 61 x 34 x 42 cm
MAK/S/4

Ernest Hemingway II, ok. 1961 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 54 x 33 x 37 cm
MAK/S/48

Hemingway był jednym z ulubionych pisarzy Alfonsa Karnego. Pierwszy portret Hemingwaya rzeźbiarz stworzył w 1956 r. po przeczytaniu opowiadania „Stary człowiek i morze”. Poznanie kolejnych powieści pisarza zaowocowało powstaniem następnych wersji tej rzeźby, za każdym razem nieco innej. Do 1972 r. Karny stworzył ich dziesięć.

Marynarz z kolczykiem, 1962 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 55 x 24 x 30 cm
MAK/D/25

Praca inspirowana postacią marynarza z ORP „Orzeł”. W tworzeniu polewy artysta wykorzystał złoto płatkowe.

Albert Einstein, 1962 r., ceramika wypalana, 70 x 45 x 53 cm
MAK/S/17

Henri de Toulouse Lautrec, 1963 r., ceramika (glina z cementem), wypalana, 66 x 39 x 37 cm
MAK/S/46

Głowa Henryka Jordana, 1964 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 65 x 36 x 40 cm
MAK/S/21

Autoportret II, 1969 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 54 x 31 x 42 cm
MAK/S/40

Powojenny autoportret wykonany przez Karnego w wersji ceramicznej z wykorzystaniem złota płatkowego zatopionego w polewie.

Głowa Mikołaja Kopernika, 1970 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 43 x 34,5 x 31 cm
MAK/S/52

Prezentowana rzeźba to wersja ceramiczna głowy Kopernika wykonanej w brązie w 1963 r.

Głowa Pielęgniarki, 1971 r., kamionka wypalana, patynowana, 59 x 28 x 42 cm
MAK/S/39

Po zjedzeniu konfitur, po 1972 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 54 x 29 x 25 cm
MAK/S/36

Rzeźba nawiązuje do jarmarcznych gipsowych figur – kiczowatych, pokrytych różnokolorową, wybłyszczoną farbą.

Ignacy Jan Paderewski1974 r., ceramika wypalana, szkliwiona, 50 x 42 x 52 cm
MAK/S/70

Portret Paderewskiego w wersji ceramicznej z wykorzystaniem złota płatkowego zatopionego w polewie.