Zabytkiem miesiąca w styczniu jest MADRE DELLA CONSOLAZIONE – IKONA MATKI BOŻEJ POCIESZENIA, szkoła italokreteńska, z kręgu Nikolaosa Tzafourisa, ok. 1500 r., deska, tempera, kolekcja prywatna, Warszawa, depozyt Muzeum Ikon w Supraślu
Typ ikonograficzny Madre della Consolazione wywodzi się z popularnego w Kościele zachodnim wizerunku Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Opracowany został w kręgu italokreteńskiego malarstwa ikonowego pod koniec XV wieku. Ukazana w półpostaci Matka Boża na prawym ramieniu podtrzymuje Emmanuela, pochylając w kierunku Syna głowę. Chrystus spogląda w prawą stronę. W lewej dłoni trzyma kulę (jabłko) – symbol władzy królewskiej, zaś prawą czyni znak błogosławieństwa. Na szatach obu postaci nie dostrzeżemy charakterystycznego dla ikonografii bizantyjskiej i greckiej ostrego drapowania, fałdy tkanin układają się miękko. Owa delikatność drapowań, jak również modelunek światłocieniowy karnacji są znakiem spotkanie dwóch pierwiastków: greckiej tradycji ikonograficznej i włoskiej wrażliwości malarstwa tamtego okresu.
Wezwanie ikony Matki Bożej Pocieszenia (Madre della Consolazione) odnosi się do boleści Matki przewidującej cierpienie Syna. Ikonografia ta pozostaje w bliskim związku ze sztuką Kościoła zachodniego, wyraźnie zaznacza się w niej wpływ włoskiego malarstwa XIV wieku (trecenta). Kompozycja ta została opracowana w drugiej połowie XV wieku, najprawdopodobniej przez słynnego malarza ikon Nikolaosa Tzafourisa.
Dopełnianiem ekspozycji zabytku jest karta okolicznościowa z opisem. Można ją nabyć w kasie Muzeum.
