Muzeum Podlaskie w Białymstoku
Instytucja Kultury Województwa Podlaskiego
współprowadzona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Kalendarz wydarzeń MPB

PRELEGENCI

dr Witold Paweł Burkiewicz, architekt oraz scenograf przestrzeni, profesor Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Barcelonie, nauczyciel akademicki. Jest także reżyserem scenarzystą. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, w 1987 otrzymał stypendium rządu hiszpańskiego na specjalistyczne studia podyplomowe w Barcelonie. Studiował na Politechnice Barcelońskiej, Politechnice Madryckiej oraz barcelońskiej Królewskiej Katedrze im. Antonio Gaudiego (Real Catedra Gaudi), Międzynarodowym Centrum Architektury Antonio Gaudiego i Epoki Modernizmu Katalońskiego. Jako stypendysta Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Barcelonie odbywał studia i prowadził badania dotyczące malarstwa krajobrazowego w Zbiorach Akademii, przygotował katalog wszystkich zbiorów sztuki. Po zakończeniu studiów w dowód „meritum” otrzymał tytuł profesora tej prestiżowej korporacji artystycznej. Studia doktoranckie skończył z wyróżnieniem w Barcelonie, w 2018 r. doktoryzował się na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Jego międzynarodowa praca doktorska otrzymała wyróżnienie przyznane jednogłośnie przez Radę Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Gdańszczanin i barcelończyk, ceniony w Europie specjalista w kształtowaniu przestrzeni krajobrazowych oraz autor wielu kreacji artystycznych w Polsce i Hiszpanii. Międzynarodowy ekspert w dziedzinie rewaloryzowania ogrodów historyczno-artystycznych oraz zieleni komponowanej od okresu baroku aż do czasów XX wieku. Restaurował między innymi ogrody historyczne wokół oficjalnych rezydencji królów Hiszpanii oraz odbywał praktyki w ogrodach Schonbruner i Belwedere we Wiedniu. Wieloletni współpracownik ICOMOS-IFLA. Jest kuratorem i opiekunem kolekcji botanicznych Parku Oliwskiego oraz cenionym specjalistą w dziedzinie modelowania zieleni zabytkowej.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Maria Czeppe, z domu Czaplińska, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, uczennica prof. Józefa Andrzeja Gierowskiego, u którego w 1996 r. obroniła pracę doktorską, opublikowaną w 1998 r. jako Kamaryla Jerzego Augusta Mniszcha. Od 1977 pracuje w Polskim Słowniku Biograficznym jako redaktor działu XVIII w., z czasem obejmującego 2. poł. XVIII w. i początek XIX w., od 2002 roku także jako kierownik Pracowni Staropolskiej i zastępca redaktora naczelnego. Autorka  artykułów w „Kwartalniku Historycznym”, „Między Barokiem a Oświeceniem”, „Studiach Historycznych”, „Sobótce”, „Napisie'”, w księgach zbiorowych z cyklu „Magnateria Rzeczypospolitej”, „Elity władzy”. Autorka i współautorka ponad 80 biogramów w Polskim Słowniku Biograficznym, w tym Franciszka Salezego Potockiego, Kajetana Sołtyka, Stanisława Staszica, Jędrzeja Śniadeckiego  i in.


Karolina Czop, pracownik Muzeum Archidiecezjalnego Akademia Lubrańskiego w Poznaniu. Wykłada na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Adam Danilczyk, pracownik naukowy Instytutu Historii im. T. Manteuffla Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Specjalizuje się w historii politycznej oraz historii wojskowości drugiej połowy XVIII w., z szczególnym uwzględnieniem stosunków  polsko-rosyjskich. Autor, współautor, redaktor i współredaktor książek oraz publikacji, zarówno naukowych, jak i popularyzatorskich dotyczących tego okresu, a także edytor źródeł archiwalnych.


 

 

 

 

 

 

 

 

 


Anna Dąbrowska,
urodzona w Białymstoku, absolwentka Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW w Warszawie. Od 1990 kierownik Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy. Zainteresowania koncentruje wokół historii Choroszczy i mecenatu artystycznego Jana Klemensa Branickiego. Autorka wystawy czasowej „W kręgu Branickich”, organizowanej w 2020 roku w Ratuszu. Autorka ponad 70 publikacji z zakresu historii i historii sztuki. Ważniejsze publikacje: Założenie pałacowo-parkowe w Choroszczy. Od „domku wiejskiego” magnata do rezydencji fabrykanta, [w:] Teka Komisji Urbanistyki i Architektury, t. XXX, 1999; Pałac w Choroszczy jako rezydencja fabrykanta (1840–1915), [w:] Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego, z. 6, 2000; Moesowie. Trzy pokolenia fabrykantów z Choroszczy, „Białostocczyzna”, 1/57/2000; Założenie pałacowo-parkowe w Choroszczy. Źródła ikonograficzne XVIII-XIX w., [w:] Pogranicze polsko-litewsko-białoruskie. Źródła historyczne – stan badań, Białystok 2003; Plan de Choroska Pierre’a Ricaud de Tirregaille – projekt czy realizacja, [w:] Muzea – rezydencje w Polsce, Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, 2004; Przewodnik po Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy, Białystok 2006; Miasto letniej rezydencji Branickich, [w:] Czas na Podlasie – Choroszcz, Białystok 2008; Zygmunta Glogera wędrówki dolinami rzek i nie tylko [w:] Ziemianie w podróży. Materiały IV sesji naukowej zorganizowanej w Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, Lublin 2010; Choroszcz. Informator turystyczny, Białystok 2011; Sto lat Ochotniczej Straży Pożarnej w Choroszczy, Choroszcz 2012, Portret Stanisława Mokronowskiego w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, [w:] „Rocznik Białostocki”, t. XIX, Białystok 2015; Pawilony gościnne w zespole pałacowym w Choroszczy: historia, stan obecny i plany na przyszłość, [w:] „Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego”, z. 26, Żołnierze na dworze Jana Klemensa Branickiego, [w:] Za wytworną fasadą. Kulisy funkcjonowania rezydencji arystokracji. Materiały z konferencji naukowej z okazji 70-lecia Muzeum Zamkowego w Pszczynie, Pszczyna 2018.


dr hab. Urszula Kosińska, profesor UW, pracownik Wydziału Historii UW. Specjalizuje się w badaniach nad wiekiem XVIII, czasami unii polsko-saskiej i polskim parlamentaryzmem; autorka książek: Sejm 1719–1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego (Warszawa 2003); Sondaż czy prowokacja? Sprawa Lehmanna z 1721 r., czyli o rzekomych planach rozbiorowych Augusta II (Warszawa 2009) i August II w poszukiwaniu sojusznika. Między aliansem wiedeńskim i hanowerskim (1725–1730) (Warszawa 2012) oraz wydawca pamiętników saskiego ministra z czasów Augusta II – Jakuba Henryka Flemminga [Jacob Heinrich von Flemming] Mémoires concernant l’élection d’Auguste II pour roi de Pologne et les débuts de la guerre du Nord (16961702) (éd. Urszula Kosińska, trad. Krystyna Zaleska, Maria Gołębiewska-Bijak, Warszawa 2017). Członek Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym.


Aneta Kułak, absolwentka studiów magisterskich z historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i doktorantka w Instytucie Sztuki PAN. Od 2003 roku pracuje w Narodowym Instytucie Dziedzictwa, Pracowni Terenowej w Białymstoku. Autorka i współautorka książek, artykułów i dokumentacji konserwatorskich dotyczących głównie zabytków z terenu województwa podlaskiego.


dr Andrei Matsuk, absolwent Wydziału Historyczno-Filozoficznego Połockiego Uniwersytetu Państwowego na Białorusi. Od 2001 do 2004 r. doktorant Instytutu Historycznego Narodowej Akademii Nauk Białorusi. W 2005 г. obronił pracę doktorską na temat „Walka ugrupowań magnackich o pierwszeństwo polityczne na ziemiach białoruskich WKL w latach 1717–1763”. W latach 2005–2020 pracował w Instytucie Historycznym Narodowej Akademii Nauk Białorusi. Z przyczyn politycznych, w tym dwóch aresztów administracyjnych (łącznie 28 dni aresztu) i powiązanego z nim odejścia z Instytutu Historii Akademii Nauk Białorusi był zmuszony do odłożenia publikacji już przygotowanej książki habilitacyjnej „Sejmiki powiatowe WKL w latach 1697 – 1763”. Od lutego 2021 r. prowadzi badania naukowe na temat „Sejmiki powiatowe WKL za panowanie Augusta II i Augusta III (1697–1763)” w Instytucie Historii im. T. Manteuffla PAN jako stypendysta programu dla studentów, naukowców i nauczycieli NAWA „Solidarni z Białorusią”. Autor ponad 100 artykułów w czasopismach i zbiorach prac naukowych na Białorusi, Ukrainie i Polsce oraz 3 monografii, członek komitetu redakcyjnego czasopisma: „Wieki Stare i Nowe” w Polsce (od 2016 r.), redaktor poszczególnych tomów czasopisma „Архэ” na Białorusi, członek komitetu redakcyjnego serii książek: „Lietuvos Didžioji Kunigaikštystė XVIII amžiuje” (Wielkie Księstwo Litewskie w XVIII wieku) na Litwie.


Ks. dr Jan Nieciecki, urodził się 22 grudnia 1948 r. w Białymstoku, w 1966 r. wstąpił do Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, święcenia kapłańskie otrzymał 11 czerwca 1972 r. Studiował na Wydziale Nauk Humanistycznych K. U. L. , gdzie uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie historii – historii sztuki. 1 X 1995 r. został zatrudniony na etacie asystenta, od 1 X 2005 r. na etacie adiunkta przy Katedrze Historii Sztuki Nowożytnej w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Nauk Humanistycznych K. U. L. Wykładowca, autor książek i artykułów, konferencji, wywiadów. Rzeczoznawca Urzędu Ochrony Zabytków w Białymstoku i Lublinie i członek Rad Ochrony Zabytków. Odznaczony odznaką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000 r., złota odznaka „Za opiekę nad zabytkami”) oraz nagrodzony Nagrodą Artystyczną Prezydenta Miasta Białegostoku (2016).


dr Anna Oleńska – historyk sztuki; pracownik naukowy Instytutu Sztuki PAN, redaktor Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce oraz wykładowca w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zajmuje się sztuką XVII-XVIII w. w szerokim kontekście kulturowym, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii patronatu oraz ogrodów (barokowych i wczesnych krajobrazowych) i komponowanego krajobrazu. Autorka m.in. książki Jan Klemens Branicki – „Sarmata nowoczesny”. Kreowanie wizerunku poprzez sztukę, jak też artykułów  polsko- i obcojęzycznych poświęconych sztuce ogrodowej (m.in. Wersal, Isola Bella, ogrody Warszawy w XVIII w., Wilanów, Białystok, Arkadia, działalność „ogrodowa” polskich arystokratek w XVIII/XIX w.); współautorka kilku tomów Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce oraz autorka wielu monografii w serii Materiały do dziejów sztuki sakralnej na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej.  Stypendystka m.in. uniwersytetu Harvarda w Dumbarton Oaks i Fundacji Lanckorońskich.


 

 

 

 

 

 

 

 


dr Michał Sierba
, doktor historii, muzealnik i nauczyciel badający dzieje Podlasia w epoce nowożytnej. Autor m.in. książek Radziwiłłowskie dobra Orla (1585–1695), edycji źródłowej Lustracja województwa podlaskiego w 1602 r. i kilkudziesięciu artykułów naukowych na temat historii Podlasia. Działacz Białoruskiego Towarzystwa Historycznego, Stowarzyszenia Muzealników Polskich i Polskiego Towarzystwa Historycznego. Pracował w Instytucie Historii PAN, Centralnym Muzeum Włókiennictwa, Muzeum Miasta Łodzi, obecnie współpracuje z Muzeum Podlaskim w Białymstoku i przekazuje wiedzę historyczną młodzieży w szkole ponadpodstawowej.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

dr Tomasz Szwaciński, w 2012 r. obronił rozprawę doktorską na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od tego roku pracuje w Bibliotece Narodowej. Główne zainteresowania badawcze to stosunki polsko-rosyjskie w połowie XVIII w., a także historia bibliotek, przede wszystkim dzieje zbiorów polskich w Rosji i na Białorusi.  


dr hab. Maciej Trąbski, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie, historyk epoki nowożytnej. Zainteresowania badawcze: dzieje wojskowości w XVIII i pierwszej połowie XIX w. ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z organizacją, wyszkoleniem, dyscypliną i funkcjonowaniem oddziałów Wojska Polskiego oraz z artylerią i sztuką fortyfikacyjną, a także historia przemian politycznych i społecznych na ziemiach polskich oraz historia regionu częstochowskiego w XVIII i XIX w. Autor książek: Kawaleria Królestwa Polskiego 18151830 (Warszawa 2011), Pułki Przedniej Straży wojska koronnego w latach 17641794 (Zabrze – Tarnowskie Góry 2012) oraz Armia wielkiego księcia Konstantego. Wyszkolenie i dyscyplina Wojska Polskiego w latach 18151830 (Oświęcim 2013). Organizator cyklicznej konferencji naukowej Twierdze osiemnastowiecznej Europy, której pokłosiem były dotychczas trzy tomy, wydane również pod jego redakcją.