Muzeum Podlaskie w Białymstoku
Instytucja Kultury Województwa Podlaskiego
współprowadzona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Kalendarz wydarzeń MPB

I Międzynarodowy Konkurs Ikonograficzny

Nowa Epifania Piękna

Spośród nadesłanych prac zakwalifikowanych do II etapu konkursu, jury w składzie:

  • dr hab. Jarosław Perszko, prof. nzw., prorektor Politechniki Białostockiej, artysta rzeźbiarz, absolwent Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu,
  • Jarosław Jóźwik – Kanclerz Akademii Supraskiej,
  • Ewa Zalewska – przedstawiciel Muzeum Ikon w Supraślu,

wyłoniło cztery nagrodzone ikony.

Lista laureatów:

I Nagroda:

  • Krystyna Kvyk (Ukraina) Apokalipsa (nagroda w wysokości 4000 zł brutto)

III Nagroda (trzy równorzędne nagrody):

  • Solomia Kazanivska (Ukraina) Zstąpienie do otchłani (nagroda w wysokości 2000 zł brutto),
  • Joanna Zabagło (Polska) ikona Chrystusa „Dobrego Pasterza” oraz ikona Chrystusa Emmanuela (nagrody w wysokości 2000 zł brutto).

Jury nie przyznało drugiej nagrody oraz wyróżnień.  

Nagrodzone prace można oglądać na ekspozycji stałej Muzeum Ikon w Supraślu.


Ikonografia współczesna to sfera wielkiej różnorodności artystycznej. Należą do niej ikony powstające w duchu wielowiekowej tradycji, jak również prace charakteryzujące się współczesną estetyką opartą o kanon. Ów kanon jest systemem znaków i idących za nimi znaczeń, które przez wieki czynią z ikony pewne uniwersum treści. Jednak od samych artystów zależy czy ich sztuka będzie w swej formie tradycyjna, czy też przyjmie zupełnie nową postać, pozostając poprzez ową logikę symboli pozaczasową.

Konkurs skierowany jest do współczesnych ikonników, zarówno tych hołdujących w swej pracy tradycjom malarstwa ikonowego, jak również do twórców poszukujących nowych rozwiązań, jednakże zawsze opartych na kanonie i Ewangelii. Treść wizerunku powinna być nadrzędna w stosunku do techniki, która pozostaje jedynie narzędziem w dotarciu do zamierzonego celu.

Pragniemy poprzez organizację konkursu zapoczątkować tworzenie nowej kolekcji ikon współczesnych, zachowując w ten sposób i dokumentując obraz sztuki sakralnej XXI wieku, tworzonej w duchu teologii Kościoła powszechnego.